babasız kızlar balosu

biz mutsuz insanlarız evet.
biz kimiz.
kim pay alıyo mutsuzluğumuzdan.
sadece bir şarkı veya şiir uzunluğunca yaşayabilmek niye.geri kalanında sürüklenip orda tutunma.
3 dakika 11 saniye.sürekli tekrar.
kendi gölgeme basıp kaybolmayı bekliyorum .ya da bi gölgemi orda bırakıp diğeriyle kaçıp gitmeyi.kaçıp gitmeyi.
üzerimdeki yabancı ele yabancı olmasından da kötüsü amacı olan bi ele anlayışsız davranabilmeyi.
 3 dakika 11 saniye.bi ömür.sürekli tekrar.tekrar.
çok fazla insan var.korkuyorum.bu hissizlikten.herşeye alışabilirmişim gibi.
bi seçim yapsam.o kadar farketmez ki. kendime ait bişey.o kadar farketmez ki.
biliyorum tepki vermediğimi.onlar da biliyolar.biliyoruz.
amaçlı ellere şeker isteyen küçük bi çocuğu sakinleştirmeye çalışıyo gibiyim ben.
öle bi alışmışım ki üzerine bi de..
gölgemi bulun.sanki biliyolar.sırlarını bildiğimi biliyolar.

biz çok mutluyuz evet.keyfimizden napcağımızı bilemiyoruz.
korkmuyoruz da aslında.
özgürlük deriz bişey diyen olursa.herkesler de inanır.hakkaten garip bişey yok gibidir ortada.biliyoruz.
iktidarımızı ters çevirip yine kurduk.sinsice gülümsedik sanki uzaktan.
ah biz kim bilir kaç kere boşaldık.

ya kaybol artık gölgende ya..
daha çok şiir oku ki daha uzun yaşayabilesin.
3 dakika 11 saniye.sürekli tekrar.
kendin uzanıp tutmazsan ellerinden gittikçe kısalacak süre.
babamız bizi sevmedi.gerçekten çirkiniz.

'hepimiz hayallerimizin kurbanıyız.
benim adım niye nazım? seninki piraye.abininki mehmet.
niye?'

http://www.youtube.com/watch?v=LP2qdI4_1_c

ferruhzad fısıldasa hep kulağıma.mırıldanıp duruyorum
kuşölürsenuçuşuhatırla.

"kederliyim
kederliyim
balkona çıkıyorum ve gecenin
gergin tenine dokunuyor parmaklarım
sönmüş tüm bağlantı ışıkları
sönmüş tüm bağlantı ışıkları

artık kimse güneşle tanıştırmayacak beni
kimse götürmeyecek
serçelerin şölenine
uçuşu hatırla
kuş ölümlüdür."

kısa bir özeleştiri

az önce tesadüfen 6.45 e attığım sitemli mail i buldum. umarım bokunuzda boğulursunuz diye biten okurken beni gülümseten 17 yaşımı özleten bi mail. sayesinde farkettim ki ben o zamanlar öfkeliymişim.şimdi sadece üzgünüm.
ulrikeye ve yaşamış tüm güçlü kadınlara bi özür borçluyum sanırım. özür dilerim.ben olamadım. güzel başlamıştım aslında. umut vardı en azından. ama olmadı. zannettiğimden çok daha zormuş. çok daha öfkeli olmak gerekiyomuş. benim öfkem yetmedi. az geldi. bigün geldi. bildiğim herşey yanlış çıktı. herşeyle birlikte öfkemi de kaybettim. ölürken üstü kalsın demek yerine öldürdüğüm tüm duygular(başta mavi kuş olmak üzere) ve yaşamadığım tüm mevsimler için özürler dilemeyi istiyorum.
öfkeyle kalın.

eksik

gözleri bırakalım şimdi
başka bir hikaye anlatacağım
L den geçen bulutları
sen yine sev yıldızları
diyeceğim yok
ama elleri bırak
S ye dolan ceplerin hikayesi bu
eteğimde sakladığım dudakların terkedişleri
sen
düş öldür sev
ben
sev öldür düş
hikayeler bitiyor ki öyle
soyunamadan
öyle giyinik
öyle eksik
onları bi gemiye bindir
bırak kirpikler de kesik
gel aynaları kıralım

bir şey söyle, 
sözü aşsın öze değsin.
bir şey söyle,
yanındayım mesela

turgut uyar

Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.

Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.

Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir...

Üstü kalsın...

              cemal süreya